ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت خضرآباد به روش دراستیک

ورود آلاینده‌های سطحی به منابع آب زیرزمینی به‌‌‌ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک که با محدودیت کمی و کیفی منابع آب مواجه هستند، از مشکلات جدی می‌باشد. لذا شناخت مناطق آسیب‌پذیر و هدایت برنامه‌های توسعه به مناطق کم خطر از ضروریات دستیابی به توسعه پایدار در بخش مدیریت منابع آب می‌باشد. از این رو در این پژوهش با توجه به ویژگی‌های هیدرولوژیکی و هیدروژئولوژیکی منطقه مورد مطالعه آسیب‌پذیری آبخوان در مقابل عوامل آلاینده پهنه‌بندی شده است. برای این منظور از مدل دراستیک و سیستم اصلاعات جغرافیایی برای پردازش و تجزیه و تحلیل کیفی آبخوان استفاده شده است. در مدل دراستیک از مشخصه‌های موثر در ارزیابی آسیب‌پذیری سفره آب زیرزمینی شامل عمق سطح ایستابی، تغذیه، جنس سفره، نوع خاک، شیب توپوگرافی، مواد تشکیل دهنده منطقه غیر اشباع و هدایت الکتریکی استفاده می شود که به صورت 7 لایه در نرم افزار ArcView تهیه شدند و با وزن دهی و رتبه‌بندی و تلفیق لایه‌ها، نقشه نهایی آبخوان نسبت به آلودگی تهیه و شاخص دراستیک برای کل منطقه 45 تا 142 برآورد شد. مطالعات انجام شده نشان داد که 75/11% درصد از کل منطقه مطالعاتی شدیداٌ آسیب پذیر می‌‌باشد که عمدتا مناطق جنوبی و جنوب غربی قرار دارند و آسیب پذیری با شدت متوسط ( 99/42%) بیشترین سهم را در منطقه مطالعاتی به خود اختصاص داده‌‌است.